maandag 5 maart 2012

Hallo allemaal,
Zoals jullie van Anemone al hebben gehoord zijn we vandaag naar het ziekenhuis geweest.
We hebben eigenlijk niets nieuws gehoord. Ze willen afwachten wat het lichaam en bloed van Anemone aankomende tijd gaat doen. Met deze informatie hopen ze een beter beeld te krijgen van de ziekte van Anemone. Hoe lang dit monitoren duurt, hangt af van Anemone. Wanneer wordt ze weer ziek?  3 maanden? 6 maanden? Afwachten dus........
Aan de ene kant even 'rust', aan de andere kant 'kan ze een volgende dip aan?'......
Na het gesprek met de artsen, moest Anemone bloedprikken. Dit wordt steeds een groter drama. Bij elkaar hebben we er 1,5 uur over gedaan, voordat ze geprikt was. Ze is zo bang. We weten niet zo goed hoe we hier mee om moeten gaan. Gelukkig krijgt Anemone psychologische hulp in het ziekenhuis. Hopelijk kunnen zij iets voor haar betekenen.
Uit eindelijk heeft ze heel knap zichzelf geprikt en vond ze het achteraf mee vallen.
Al met al een zware dag weer ....... moe, hoofdpijn, verdriet om Anemones verdriet...... Ik ga maar vroeg naar bed... Welterusten
Lieve groeten, Iris
Hallo alemaal.
Ik heb vandaag weer iets spanends meegemaakt.
Vandaag moest ik weer naar het ziekenhuis. Papa, mama en oma gingen mee.
Daar moest ik even bloed afnemen.
Ik ging vandaag weer voor het eerst proberen om in mijn vinger bloed te laten prikken.
Toen we naar binnen mochten vond ik het zo spannend dat ik me niet liet prikken.
De zuster wou mij toen laten prikken zonder toestemming.
Toen zei mijn moeder dan prikt u mijn dochter maar niet.
Toen we uit de prikkamer waren moest ik heel hard huilen.
gelukkig was beertje er om mij te troosten.
Buiten de prikkamer heeft papa met mij gepraat.
Hij zei wil je het niet nog een keer probeeren? Dan vragen we er gewoon een andere dokter om te prikken.
Ik zei oke ik wil het nog wel een keer proberen.
Toen hebben we nog een half uur moeten wachten tot dat we weer aan de beurt waren.
Deze zuster vroeg of ik niet bij me zelf wou prikken.
Dan had ik zelf de controle.
Het was wel heel spanend maar het was binnen maar vijf minuten gelukt.
Ik vond het wel stoer van mezelf dat ik mezelf heb geprikt.
Vinden jullie het stoer van mij?
En weet je wat het deed door de bananenspray helemaal geen pijn.
De bananenspray is een verdovingsmiddel.
zouden jullie je zelf durven prikken?
Mijn moeder niet.
Ik hoop dat ik de volgende keer weer mezelf mag prikken.
Ik ga dadelijk naar Ine. Ik heb er heel veel zin in.
Heel veel xxx van beertje en @nemone!

Hier zie je nog een foto van mijn knuffel beertje.
Hij weet alles van mij.
En kan mij altijd troosten als ik verdrietig of boos ben.
Hij gaat ook altijd mee naar het ziekenhuis.
Wij praten er samen in bed ook altijd nog over.
Je ziet ook op de foto dat hij ook ziek is geweest.
Hij heeft zijn spalk van zijn enfus nog om.